Hug Your Baby: “Ik speel met mijn baby als hij met een bal kan spelen!”

Dit zei Arjan, de echtgenoot van de 28-jarige Hanna, op een middag na hun eerste prenatale bezoek. “Het enige dat hij het eerste jaar doet is eten en slapen,” vertelt Arjan.

Arjan is niet de enige met zijn kijk op een pasgeboren baby. In een onderzoek van Zero-to-Three werd aan nieuwe ouders gevraagd “op welke leeftijd denkt u dat baby’s kunnen communiceren met de wereld of deze kunnen waarnemen? Eénenzestig procent van de ouders dacht dat een baby minstens twee of drie maanden moet zijn voordat ze de wereld om zich heen bemerken.

Tips om deze vader te helpen

De echte waarheid is goed nieuwe voor jou, Arjan, en ook voor Hanna! De meeste baby’s kunnen spelen (en actief communiceren met de wereld om hen heen) zelfs als ze pasgeboren zijn. Een pasgeboren baby kan zich goed concentreren op speelgoed dat ongeveer 25 centimeter van zijn gezicht gehouden wordt. Maar een baby’s vaardigheid om te communiceren, ontwikkelt zich steeds verder. In eerste instantie zal een baby rustig en stil worden als hij speelgoed ziet of hoort. Als zijn ontwikkeling verder gaat, zal de baby in staat zijn om langzaam zijn ogen te bewegen in de richting van het speelgoed. Na verloop van dagen tot een week zal hij in staat zijn om het speelgoed met zijn ogen te volgen en om ook zijn hoofd te bewegen. Ouders zullen ontdekken dat ze het speelgoed langzaam moeten bewegen om de baby de tijd te geven zich hierop te concentreren.

Een “Ah-Ha” Moment voor deze Nieuwe Vader

Tijdens de eerste postnatale controle van het jonge gezin, houdt Arjan zijn pasgeboren baby, Rini, vast en staart geconcentreerd in zijn ogen. Ik moet de kleine Rini bijna uit de armen van zijn vader rukken. Naast de normale lichamelijke controles wil ik ouders graag helpen om de fantastische vaardigheden van hun baby te leren zien.

Terwijl ik Rini voor mij houdt, fixeren zijn ogen op die van mij. Langzaam beweeg ik mijn hoofd naar één kant; Rini’s ogen volgen mij. Als ik iets meer naar links beweeg, verliezen we oogcontact. Ik wacht heel evenen dan kijkt hij mij weer aan. Ik maak me geen zorgen als ik zie dat zijn ogen een beetje schokken terwijl ze bewegen. (Het is slechts een kwestie van een paar weken voordat net zo soepel bewegen als volwassen ogen.) “Wow” zegt Arjan. “Rini kan zich echt concentreren!”

Dan pak ik mijn kleine rode bal. Rini kijkt op een andere manier naar de bal dan waarneer hij mij aankijkt. Het is normaal dat de meeste baby’s meer interesse hebben in een gezicht dan een voorwerp. Ik beweeg de bal slechts een seconde en Rini’s ogen volgen het als ik het langzaam beweeg. Als Rini begint te wiebelen en zijn ademhaling versnelt, herken ik een SOS (Signaal van Over- Stimulatie ). Voorzichtig houd ik zijn kleine handjes tegen zijn borst en meteen kijken zijn ogen weer intens naar de bal. Nu volgt hij de beweging van de ene naar de andere kant.

“Ja! Net als ik dacht!” zegt Arjan tegen iedereen. “Rini kan al met een bal spelen! Nu is het mijn beurt om met hem te spelen!”